Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Μαζι 2009

Καντε κλικ πανω σε καθε σελιδα για να μεγαλωσει





















Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Απόηχος

Και τι απομένει,
εάν όχι ο απόηχος
όσων με επιμέλεια πράξαμε;
Στους ομόκεντρους κύκλους του σύμπαντος
πουλιά ταξιδιάρικα.
Και καθήσαμε γύρω από το τραπέζι
οι αγαπημένοι
με κρασί
στις σκέψεις μας το τελευταίο ταξίδι.
Κουβεντιάσαμε τα όνειρα
μας συνεπήρε ο χορός των κυμάτων.
Και παραδοθήκαμε στης νύχτας τη σαγήνη
ωσάν πέπλο μας τύλιγε των άστρων το φέγγισμα.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

ανέκδοτο ποίημα

Φωτιά ονείρων

Οι τρύπιες μαύρες γαλότσες μου χάσκουν
σαν κρατήρας ηφαιστείου.
Πάγωσε η λάβα.
Μούλιασαν τα πόδια
κολλάνε στη λάσπη.

Μεσάνυχτα.
Καταραμένη μπόρα
δε λέει να σταματήσει.
Αστραπές φτιάχνουν χαράδρες στον ουρανό.

Ανημπόρια με πιάνει
ύστατο περόνιασμα.
Φωτιά ονείρων φτιάχνω
εστία να ζεσταθώ.

Ανέκδοτο ποίημα

Κυριαρχία

Τικ τακ το εκκρεμές του Γκουαντανάμο.
Τικ τακ ο μετρονόμος της εξουσίας.
Τικ τακ η συμφωνική των κυβερνήσεων.
Κλεψύδρα απύθμενη.
Τικ τακ οι καρδιές των αιχμαλώτων.
Από την ποιητική συλλογή "Σπορά¨, εκδ. Γ. Πικραμένος 2007

1. Μελωδία

Να ενδώσουμε στη μελωδία
Στις ρωγμές, της νύχτας
ρυάκια με γάργαρο νερό σιγοτραγουδούν.
Νεράιδες κρατούν με θαλπωρή κραυγούλες

νεογέννητων μωρών.
Τα νυχτερινά μονοπάτια χορεύουν,
ώσπου η άχλη της αυγής συναντά τη μελωδία

στο πετάρισμα των πουλιών..
Πάλλεται στη μουσική

του απανωτού κυματισμού της θάλασσας.
Έκταση ψυχής.


2. Φαλούτζα

Φαλούτζα, έρημη κουκίδα στο χάρτη
με τους φοίνικές σου να σχίζουν τον αγέρα.
Ανυπότακτη στο τελεσίγραφο

της αυτοκρατορίας.
Αντιστάθηκες, πόλη μοναχή.
Χάθηκαν τα χαμόγελα των παιδιών.
Οι μανάδες ούρλιαζαν τις βόμβες.
Λίγοι οι υπερασπιστές σου,
Παρανάλωμα ελευθερίας.
Φαλούτζα, οι μισθοφόροι ακόμη

κυνηγούν το φαντασμά σου.

3. Συνέχεια

Ένα ποτήρι κρασί
ένα τσιγάρο
κενό από εκείνους που έφυγαν.
Αναμνήσεις, συζητήσεις
το παρόν και η προοπτική.
Πόνος διάχυτος η κάθε μας φράση.
Αν δεν προλάβουμε εμείς,
θα έρθουν καλύτεροι,
παιδιά ποιητές του μέλλοντος.
Από την ποιητική συλλογή "Των ονείρων τα χρώματα" , εκδ. Βιβλιοπέλαγος 2004

1. Της καρδιάς

Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου.
Άνοιξε το στους ξεριζωμένους μετανάστες,
που σε κοιτούν με βλέμμα κυνηγημένου αγριμιού.
Άνοιξε το στους άνεργους
που χάνονται στις ψευδαισθήσεις των υποσχέσεων
για μια ακτίνα ήλιου.
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου στα παιδιά των φαναριών,
που το κρύο τους περονιάζει τα κόκαλα.
Άνοιξε το σε αυτούς που απέτυχαν να αλλάξουν τον κόσμο
καίτοι προσπάθησαν.
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου
σε όλους τους απόκληρους της ζωής.


Από την ποιητική συλλογή "Των ονείρων τα χρώματα" εκδ. Βιβλιοπέλαγος 2004



2. Των ονείρων τα χρώματα

Κύριοι ,η κανονικότητα σας κλουβί τσίρκου περιπλανώμενου
σε παραστάσεις των αντιθέσεων
συμβιβασμοί σε σχοινί ισορροπίας
με το δίχτυ καβάτζα για τυχόν πτώσεις.
Κύριοι, η κανονικότητα σας δε χωράει
των ονείρων μου τα χρώματα.
Την έχω γραμμένη στις σόλες των παπουτσιών μου
στα ταξίδια του νου μου,
στο μικρό χώρο της ελευθερίας που έχει απομείνει.
Ξέρω, εκεί στοχεύετε, στο μυαλό.
Κανονικός απροσάρμοστος,
νηπιακά τραύματα.
Άλλοθι προκρούστειου κρεβατιού
η κανονικότητα σας, Κύριοι.


"Των ονείρων τα χρώματα" εκδ. Βιβλιοπέλαγος 2004

Ανέκδοτα ποιήματα

Εξόριστοι

Καμένα δέντρα
ξάφνου ένας τσαλαπετεινός.
Τα βλέμματά μας σμίγουν
τραγούδι λυπημένο
σκίρτημα.
Αυτός και εγώ εξόριστοι.
Εσύ και εμείς εξόριστοι