Και τι απομένει,
εάν όχι ο απόηχος
όσων με επιμέλεια πράξαμε;
Στους ομόκεντρους κύκλους του σύμπαντος
πουλιά ταξιδιάρικα.
Και καθήσαμε γύρω από το τραπέζι
οι αγαπημένοι
με κρασί
στις σκέψεις μας το τελευταίο ταξίδι.
Κουβεντιάσαμε τα όνειρα
μας συνεπήρε ο χορός των κυμάτων.
Και παραδοθήκαμε στης νύχτας τη σαγήνη
ωσάν πέπλο μας τύλιγε των άστρων το φέγγισμα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Χάρηκα που σε είδα σήμερα βράδυ.
Η μνήμη είναι πολύ γερή.
Δεν μένει μόνο ο απόηχος των πραγμάτων που πράξαμε κι ας ταξιδεύουμε στο σύμπαν σε μη τεμνόμενους κύκλους.
Η σκέψη γίνεται κουβέντα και το όνειρο παίρνει μορφή δυνητικής υλοποίησης.
Κι έτσι σιγά σιγά οι ομόκεντροι κύκλοι μπερδεύονται και τέμνονται και η σαγήνη της νύχτας δίνει τόπο στη λαμπρή μέρα.
Δημοσίευση σχολίου